Que Veut Dire Carpe Diem

Wie heeft Carpe Diem bedacht

Carpe diem is een spreekwoord uit het Latijn, Het betekent Pluk de dag, oftewel dat je moet genieten van dit moment. Het spreekwoord is bedacht door de Romeinse dichter Horatius, Het spreekwoord kan worden gezien als het motto van de Renaissance, Voor de Renaissance waren de mensen vooral bezig met het leven na de dood.

Van wie is de uitspraak Carpe diem?

Carpe diem is een Latijns spreekwoord dat Pluk de dag betekent. De zinsnede is afkomstig van de Romeinse dichter Horatius (Ode 11 uit Boek 1).

Wat moest je doen bij Carpe diem?

Letterlijk: pluk de dag. Dit stelden de humanisten tegenover ‘memento mori’. Mensen moesten de nadruk leggen op het leven op aarde (niet op het leven na de dood) en actief deelnemen aan de samenleving.

Wat betekent memento mori en Carpe diem?

Memento mori – Wikipedia, 1630, De Heilige, 1521, Memento mori is een zin die traditioneel wordt vertaald als Gedenk te sterven of Denk eraan te sterven, Vrijere vertalingen zijn Bedenk dat u sterfelijk bent of Denk aan je eigen sterfdag, Het is het van de,

• De spreuk komt al voor op zilveren,
• Meldt dat tijdens een triomftocht door een slaaf achter de triomfator op zijn zegewagen stond die hem in het oor fluisterde “Respice post te! Hominem te memento!” ( Kijk achter je! Bedenk dat je slechts een mens bent! ), om te voorkomen dat de triomfator zich verheven zou voelen, waar de Romeinen “als de dood” voor waren (zie ook ).

Dit verhaal wordt echter door geen enkele oudere schrijver bevestigd. Het memento mori ligt dicht bij een ander Latijns thema, het (pluk de dag). In de middeleeuwen dacht men meer aan het memento mori (denk eraan dat je op een dag gaat sterven en dat je voor het aangezicht van God zal verschijnen).

Wat is de betekenis van memento mori?

Memento mori in middeleeuwse kunst Op Allerheiligen, 1 november, duikt MA () diep in de verbeelding van de dood in deze middeleeuwse horror-voorstellingen en gaat ze op zoek naar de onderliggende ideeën over dood en sterven en de betekenis van deze macabere kunst. Sanne Frequin MA Memento mori (gedenk te sterven) heeft zijn stempel gedrukt op de middeleeuwse kunst. De muurschilderingen met dansende doden, sculptuur van lichamen in ontbinding en de meest prachtige en kostbare reliekhouders met hun lugubere inhoud zijn onlosmakelijk verbonden met de dood en de hoop op een beter leven in het hiernamaals. : Memento mori in middeleeuwse kunst

Waar komt pluk de dag vandaan

Waar komen spreekwoorden vandaan? Van een bonte kraai tot oude koeien – het Nederlands kent honderden spreekwoorden. Wat ze betekenen, weten we meestal wel. Maar waar komen ze eigenlijk vandaan? De vele tegeltjeswijsheden, clichés en waarheden als koeien die de Nederlandse taal rijk is, gaan vaak al honderden of zelfs duizenden jaren mee.

1. Soms raakt er eentje in de vergetelheid, soms komen er weer nieuwe bij.
2. Maar of ze onze taal nu al lang sieren of niet, achter al deze spreekwoorden schuilt een verhaal.
3. Want waarom mogen we een gegeven paard niet in de bek kijken? En wie zegt dat oog om oog, tand om tand is? Tijd om oude én nieuwe koeien uit de sloot te halen.

Achterhaalde spreekwoorden Spreekwijzen vertolken wat in een bepaalde periode als verstandig wordt gezien. Dat maakt dat ze soms beperkt houdbaar zijn. Inmiddels achterhaalde Nederlandse wijsheden als ‘wie de roede spaart, haat zijn kind’ en ‘waar broeken spreken, moeten rokken zwijgen’ worden bijvoorbeeld nauwelijks meer gebruikt.

1. Wat maakt een spreekwoord tot een spreekwoord? ‘Een spreekwoord is niet altijd een waar woord’, is een Nederlandse spreekwijze.
2. En zo is het maar net: spreekwoorden geven uiting aan een bepaalde waarheid of levenswijsheid, maar hoeven het niet per se bij het juiste eind te hebben.
3. Een spreekwoord is een korte, algemeen bekende zin van het volk, die wijsheid, waarheid, moralen en traditionele opvattingen omvat, op een metaforische en gedenkwaardige manier”, verklaart Wolfgang Mieder, professor aan de Universiteit van Vermont.

Mieder is expert op het gebied van de paremiologie, de studie van spreekwoorden en zegswijzen, en schreef talloze boeken en artikelen over dit onderwerp. “Een spreekwoord vervult de menselijke behoefte om ervaringen en observaties samen te vatten in kant-en-klare opmerkingen”, stelt hij.

• Anders dan een uitdrukking, zegswijze of gezegde, is zo’n opmerking verpakt in een volledige zin.
• Deze zin staat steevast in de tegenwoordige tijd en kan niet van vorm veranderen.
• Wereldkennis De meeste tegeltjeswijsheden hebben betrekking op een klein en lokaal deel van het dagelijks leven.
• Uit de totale verzameling gangbare spreekwoorden in een taal kun je dan ook niet bepaald een heersende moraal opmaken.

“Er zijn spreekwoorden voor elke denkbare context, en dus zijn ze zo tegenstrijdig als het leven zelf,” aldus Mieder. Zo heeft ‘brutalen hebben de halve wereld’ net zo goed een plekje in ons spreekwoordenboek als ‘met de hoed in de hand komt men door het ganse land’.

Toch betekent dat niet dat spreekwoordelijke kennis altijd per plaats verschillend is. Wanneer we spreekwoorden uit allerlei talen en culturen met elkaar vergelijken, blijken ze vaak juist gemeenschappelijke inzichten uit te drukken. Ze kunnen afzonderlijk van elkaar zijn ontstaan, of dezelfde bronnen hebben.

“Net als raadsels, grappen of sprookjes, komen spreekwoorden niet uit de lucht vallen” Een goed begin is het halve werk Maar wie of wat zijn die bronnen dan? “Net als raadsels, grappen of sprookjes, komen spreekwoorden niet uit de lucht vallen,” stelt Mieder.

Volgens hem begint een spreekwoord altijd, bewust of onbewust, bij een zin of uitspraak van één persoon. Als deze zin elementen van waarheid en wijsheid bevat en voldoet aan andere spreekwoordelijke kenmerken (zoals rijm en alliteratie), blijft hij mogelijk hangen, wordt voor het eerst in een kleine familiekring gebruikt, vervolgens in een dorp, in een stad, een regio, een land, een continent – en vindt ten slotte zijn weg naar de rest van de wereld.

Zeker bij oude wijsheden is het alleen erg moeilijk, zo niet onmogelijk, om te achterhalen wie een spreekwoord voor het eerst heeft bedacht. Grieks-Romeinse wijsheid
 Hoewel van de meeste spreekwoorden de eigenlijke bedenkers dus onbekend blijven, kunnen we op basis van een tijdsinschatting wel andere bronnen aanwijzen.

Naast plaatselijk ontstane spreuken die deel uitmaken van een lokaal of regionaal repertoire, onderscheidt Mieder vier grote bronnen van spreekwoorden die in identieke bewoordingen in de meeste Europese talen zijn opgenomen. Als eerste noemt hij Latijnse spreuken uit de Klassieke Oudheid, met de kanttekening dat sommige spreuken mogelijk nog veel ouder zijn dan hun eerste gevonden vermelding doet vermoeden.

Veel bekende Europese spreekwoorden werden, voor zover we weten, voor het eerst gebruikt door de Romeinen, maar het Latijn was het medium van talloze Griekse zinnen die daarvoor al bestonden. Mogelijk zijn ze bedacht door onbekende filosofen of zijn het delen van historische verslagen, oude orakels, mythes en fabels. Een gegeven paard hoor je niet in de bek te kijken. Zo dacht men er in de Oudheid al over. Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. In het Latijn: ‘noli equi dentes inspicere donoti’ (‘de tanden van een gegeven paard moet je niet inspecteren’). Het gebit van een paard laat zien hoe oud het dier ongeveer is.

Handig natuurlijk als je er één wilt kopen, maar niet heel beleefd als je er één krijgt, vonden ze in de Oudheid. Blaffende honden bijten niet. Een bange hond blaft meer dan hij bijt, is de gedachte achter deze wijsheid. Misschien maar beter om ‘m niet echt op waarheid te testen Pluk de dag. In het Latijn: ‘carpe diem’.

Deze spreuk is terug te voeren naar de Romeinse dichter Horatius. Vrij vertaald schreef hij: ‘pluk de dag, maak zo min mogelijk staat op de volgende’. De Nederlandse versie ‘pluk de dag’ is een vertaling van Louis Couperus. Eén zwaluw maakt nog geen zomer.

Dit spreekwoord is ontleend aan de Griekse fabeldichter Aesopus. Het verhaal gaat over een man die de eerste zwaluw ziet, daardoor denkt dat het lente wordt en vervolgens zijn jas verkoopt. Maar de zwaluw maakt hem blij met een dooie mus: het wordt koud, de zwaluw vriest dood en de man wacht bijna hetzelfde lot.

De volgende keer denkt hij dus wel twee keer na Varianten hierop zijn ‘één bonte kraai maakt nog geen winter’, ‘één ooievaar maakt nog geen zomer’ en ‘één spreeuw maakt nog geen lente’. Desiderius Erasmus Erasmus De Rotterdamse geleerde Desiderius Erasmus speelde een grote rol in de verspreiding van wijsheden zoals deze. In zijn werk ‘Adagia’ (1500) verzamelde hij duizenden Grieks-Latijnse spreuken en citaten. “Erasmus is degene die de klassieke Griekse en Latijnse spreekwoorden in alle landstalen van Europa heeft helpen verspreiden,” zegt Mieder.

1. Ik zou niet veel van mijn vergelijkend onderzoek kunnen doen zonder zijn bijdrage.
2. Hij was één van de grootste denkers van de zestiende eeuw en had een ongelooflijke invloed.” De collectie van Erasmus werd gebruikt door de humanisten van zijn tijd.
3. De spreekwoorden werden ingezet voor educatieve doeleinden, verwerkt in literatuur en door middel van vertaling in de volkstaal opgenomen.

Waarheden uit de Bijbel De tweede grote bron van Europese spreekwoorden die Mieder herkent, is de oude Latijnse wijsheidsliteratuur die in de Bijbel en andere religieuze teksten werd verwerkt. De Bijbel had, als één van de meest vertaalde en gelezen boeken, een grote invloed op de verspreiding van spreekwoorden. De Bijbel: ook een bron van spreekwoorden. Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in. Je zult zelf slachtoffer worden, wanneer je iemand probeert te bedriegen, aldus verschillende Bijbelteksten. De ‘kuil’ in deze zin kan zowel verwijzen naar een valkuil om grote dieren in te vangen, als naar het gegeven van ‘iemand in de val lokken’.

Wie wind zaait, zal storm oogsten. Leert ons eenzelfde wijze les: als je onrust veroorzaakt, zal je daar zelf de dupe van worden. Oog om oog, tand om tand. Dit spreekwoord stamt uit een fragment uit de Bijbel over vergelding van misdaden: ‘() zult gij geven leven voor leven, oog voor oog, tand voor tand, hand voor hand, voet voor voet, blaar voor blaar, wond voor wond, striem voor striem’.

De Engelsen hebben er een rijmpje over: ‘measure for measure, tit for tat: if you kill my dog, I’ll kill your cat.’ Da’s klare taal, toch? “Maar,”, zo stelt Mieder, “in de vertolking van Bijbelse wijsheden lag het deels aan de vertaler of een spreuk in de beoogde taal pakkend genoeg werd.” Dat was niet altijd het geval.

Middeleeuwse wijsheid De derde bron bestaat volgens Mieder uit de rijke schat aan Latijnse wijsheden uit de Middeleeuwen. Een greep uit deze spreuken:

Je moet het ijzer smeden als het heet is. Bekende varianten zijn: ‘men moet hooien als de zon schijnt’ en ‘je moet zeilen als de wind waait’. Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel. In het Middelnederlands uit de veertiende eeuw: ‘alse de catte es van huus, dat dan rincleert de muus’ (‘als de kat van huis is, dan is de muis uitgelaten’).

• Ook hier bestaan varianten op: ‘als het hek van de dam is, lopen de varkens in het koren’ of ‘als het hek van de dam is, lopen de schapen de wei uit’.
• Lege (of: holle) vaten klinken het hardst.
• Geef je een schop tegen een leeg vat, dan maakt dat veel meer herrie dan wanneer je dat doet tegen een vol vat.

Dit symboliseert de betekenis van dit spreekwoord: domkoppen en leeghoofden hebben veel meer praatjes dan verstandige mensen. De kleren maken de man. Ook in de Middeleeuwen werd je beoordeeld op je uiterlijk, dus deed je er goed aan je netjes te kleden. Ook Benjamin Franklin heeft een spreekwoord op zijn naam staan. Spreekwoordelijk leenstelsel Niet alleen de klassieke, Bijbelse en Middeleeuwse Latijnse spreuken werden in de eigen taal vertolkt. Europese landen ‘leenden’ ook andere spreekwoorden van elkaar, die woord-voor-woord werden vertaald.

1. De vierde, laatste en meer recente grote bron van gemeenschappelijke Europese spreekwoorden die Mieder noemt, sluit aan bij dit fenomeen.
2. Waar het Latijn ooit diende als de overkoepelende taal (‘lingua franca’) van Europa, was die rol vanaf de 20e eeuw voor het Engels weggelegd.
3. Engelse woorden werden en worden vaak geleend door andere talen, in originele vorm of vertaald, en dat geldt ook voor spreekwoorden.

Zo zijn de volgende Anglo-Amerikaanse spreuken ook in het Nederlands spreekwoordenboek te vinden: No news is good news. ‘Geen nieuws, goed nieuws’. Time is money. ‘Tijd is geld’. Deze spreuk werd bedacht door de Amerikaanse wetenschapper en politicus Benjamin Franklin in de 18e eeuw en is wereldwijd bekend.

A picture is worth a thousand words. ‘Één beeld zegt meer dan duizend woorden’. An apple a day keeps the docter away. ‘Een appel per dag houdt de dokter weg’. Beide versies zijn gangbaar in het Nederlands. Lang voor de Tweede Wereldoorlog werden Britse en Amerikaanse wijsheden al ‘leenvertaald’. Na het einde van de oorlog nam dit nog eens flink toe, toen de Verenigde Staten als een grote politieke, economische en culturele speler een nauwere band kreeg met Europa en andere landen.

De Amerikaanse ‘way of life’ drong langzaam door in verschillende samenlevingen. “De Engelse taal werd het communicatiemiddel dat de wereld bindt,” aldus Mieder. De favoriet van Mieder Spreekwoordenexpert Wolfgang Mieder: “Het Amerikaanse spreekwoord ‘different strokes for different folks’ (vrij vertaald: iedereen heeft zijn eigen manier om dingen aan te pakken) is mijn favoriet, omdat het mensen niet zegt wat ze wel of niet moeten doen, zoals zoveel spreekwoorden.

1. Het spreekwoord erkent dat mensen verschillen en dat we tolerant moeten zijn naar elkaar.
2. Het is in die zin een bevrijdende spreuk, maar zoals ik altijd tegen mijn studenten zeg, het betekent niet dat je maar kunt doen en laten wat je wilt.
3. Ethisch gedrag, wederzijds respect en eerlijke behandeling zijn deel van deze vrijheid.

De spreuk is ontstaan onder de Afro-Amerikaanse bevolking en de eerste vermelding ervan dateert uit 1945.” Herkomst van moderne spreekwoorden Tot zover de geschiedenis van oudere wijsheden. Hoe zit het eigenlijk met nieuwe spreekwoorden? “Elke groep mensen die je maar kunt bedenken – bijvoorbeeld studenten, dokters of voetballers – kunnen eigen spreekwoorden bedenken”, zegt Mieder.

“Dat maakt het soms moeilijk om moderne spreekwoorden te herkennen: er is onderzoek onder verschillende groepen nodig om ze te vinden. Maar ze worden zeker wel gemaakt.” Daarnaast kunnen spreekwoord-achtige leuzen in de tijd van massamedia snel uitgroeien tot volwaardige wijsheden. Mieder: “Zinnen uit boeken en liedjes, advertentieslogans, bumper stickers, boektitels, T-shirt inscripties en headlines kunnen bijvoorbeeld allemaal in spreekwoorden veranderen.” Zoals deze slagzinnen annex spreekwoorden: What happens in Vegas, stays in Vegas.

Deze spreuk werd bedacht als advertentieslogan in 2002 om toeristen naar Las Vegas te trekken. Don’t worry, be happy. Aldus de olijke titel van een popliedje van Bobby McFerrin uit 1988, die ook in Nederland een bekende leus werd. Big brother is watching you.

1. Wie kent ‘m niet, dit citaat uit de roman ‘1984′ van George Orwell? Life is like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get.
2. Deze zin werd in Nederland populair door de film ‘Forrest Gump’ uit 1994, net als de spreuk Shit happens,
3. You’ll never walk alone.
4. Dit spreekwoord is ontleend aan het gelijknamige lied van Richard Rogers en Oscar Hammerstein, en werd in Nederland vooral populair door de cover van Lee Towers.

Ook ontstaan moderne spreekwoorden op basis van bewust bedachte persoonlijke wijsheden en uitingen over de beproevingen van het leven, zoals bepaalde lijfspreuken, motto’s en stelregels. Bovendien komt het voor dat bestaande spreekwoorden expres worden aangepast, waardoor de betekenis anders wordt.

• De aangepaste spreuk kan vervolgens eveneens weer verworden tot een nieuw spreekwoord.
• En hoewel het niet altijd van belang is wie de geestelijk vader of moeder is van moderne spreekwoorden, kan er meestal wel worden achterhaald wie ze verzonnen heeft en wanneer.
• Un je zelf een spreekwoord maken? Het zou toch wat zijnje eigen spreuk tussen alle andere wijsheden in het spreekwoordenboek! Zou dat kunnen? Met andere woorden: kun je zelf ook een spreekwoord uitvinden? “Iedereen kan een zin maken die een waarheid bevat en klinkt als een spreekwoord,” stelt Mieder.

“Maar dan ben je er nog niet: de spreuk heeft elementen nodig die er een écht spreekwoord van maken. Hij moet in omloop zijn onder het volk. Mensen moeten hem accepteren en regelmatig herhalen. Zowel verbaal als schriftelijk.” En dat gebeurt niet zo één-twee-drie: “Spreekwoord-achtige leuzen kunnen in de huidige tijd van computers en internet in luttele seconden de wereld over reizen.

Maar blijven ze dan hangen? Als je kijkt naar de creatie van spreekwoorden door de eeuwen heen, kun je zien dat het mogelijk tientallen jaren of zelfs eeuwen duurt voordat een spreuk de status van een spreekwoord heeft bereikt.” Zelf heeft Mieder in ieder geval nog geen bewust bedachte spreekwoorden op zijn naam staan.

“Maar wie weet, misschien blijft een van de kleine aforismen die ik altijd aan mijn studenten vertel wel hangen!” Het is volgens hem dan ook niet onmogelijk om zelf een spreekwoord uit te vinden: “Als de zin een algemeen belang bevat en goed geformuleerd is, zou deze met een beetje geluk geaccepteerd kunnen worden door andere mensen.” Tijd dus om een poging te wagen. Dit door Marloes Zandbergen bedachte spreekwoord is toch een blijvertje? Zal deze het spreekwoordenboek halen? Zeg nooit nooit. De tijd zal het leren! Marloes Zandbergen (1991) studeerde Culturele Antropologie en Journalistiek aan Universiteit Leiden en is altijd nieuwsgierig naar mensen, verhalen en achtergronden.

• Ze verdiept zich graag in interessante onderwerpen waarmee ze haar eigen kijk op de wereld, en wellicht ook die van anderen, kan verbreden.
• Interview met professor Wolfgang Mieder, Center for Research on Vermont, The University of VermontAalbrecht, H. (2003).
• Al regent het varkens.De herkomst van Nederlandse spreekwoorden.

Den Haag: BZZTôH.Boon, T.d. (2006). Van Dale Modern Spreekwoordenboek. Elk nadeel heeft zijn voordeel en 2499 andere spreekwoorden. Utrecht/Antwerpen: Van Dale Lexicografie bv.Mieder, W. (2014). Behold the Proverbs of a People: Proverbial Wisdom in Culture, Literature, and Politics.

University Press of Mississippi.Mieder, W. (2014). Origin of Proverbs. In H. Hrisztova-Gotthardt, & M.A. Varga, Introduction to Paremiology: A Comprehensive Guide to Proverb Studies (pp.39-56). Warschau/Berlijn: De Gruyter Open Ltd. Nissen, P. (2015). Spreekwoordelijk waar. Speling: Tijdschrift voor Bezinning, vol.67(3), pp.15-21.

Een community van : Waar komen spreekwoorden vandaan?

Wat was de oorzaak voor de verandering van memento mori naar Carpe diem

Ontstaan – De eerste tekenen van de Renaissance waren al merkbaar in het Italië van de 14 e eeuw, Steden als Florence, Venetië en Milaan waren in deze tijd zelfstandige stadsstaten. Ze behoorden officieel tot het Heilige Roomse Rijk, maar werden niet zo sterk bestuurd door de keizer en de paus.

Deze Italiaanse steden maakten een grote (culturele) bloei door en handelden met zowel het Midden-Oosten als met Noord-Europa. ‘ De rijkdom zorgde ervoor dat de stedelijke elites een andere mentaliteit aanhingen: ze idealiseerden het klassieke, machtige Rome, leefden in luxe, betaalden kunstenaars en genoten van het leven.

Zo maakte het middeleeuwse ‘ memento mori ‘ (gedenk te sterven) plaats voor ‘ carpe diem ‘ (pluk de dag). Naast deze groeiende rijkdom was er ook een uitwisseling van nieuwe ideeën, doordat veel Griekse geleerden na de val van Constantinopel in 1453 naar Italië vluchtten.

Wat betekent de uitdrukking aan het eind van zijn Latijn zijn?

Uitdrukking van de dag: aan het einde van je Latijn zijn Het is weer spitsuur op de hogeschool, we kijken de tentamens en portfolio’s van vorig blok na en starten met een nieuw blok met nieuwe lessen. Tussendoor houden we afstudeergesprekken en plannen stagebezoekjes.

Gisteren om kwart voor zes kwam collega Richard eindelijk uit zijn les en plofte uitgeteld op zijn stoel: ‘Nu ben ik echt aan het einde van mijn Latijn.’ Om vervolgens weer op te veren met de woorden: ‘Wat een maffe uitdrukking eigenlijk.’ ‘Aan het einde van je Latijn zijn’ betekent dat je uitgeteld bent of niet meer weet wat je moet zeggen.

Je kunt het ook zeggen van voorwerpen: ‘De mixer is aan het einde van zijn Latijn’. Dan gaat hij overmorgen stuk. Over de herkomst van de uitdrukking is niet veel bekend. Een mogelijke verklaring is dat wanneer iemand aan het einde van zijn Latijnse woordenschat is, hij dus niet meer weet wat hij moet zeggen.

Waarom past memento mori bij de middeleeuwen?

memento mori Algemeen letterkundig lexicon – DBNL Etym : Lat. gedenk te sterven. uit de beeldende kunst en literatuur waarin de voortdurende nabijheid van de dood verbeeld of verwoord wordt. Het memento mori geeft uitdrukking aan het middeleeuwse wereldbeeld, waarin het leven op aarde als slechts tijdelijk wordt beschouwd.

1. Alles daarvan wordt beschouwd als ijdelheid (het zgn.
2. Thema), alleen het leven na de dood is eeuwig.
3. Bovendien gelooft men dat de dag van het Laatste Oordeel nabij is.
4. De mens wordt erop gewezen geen aardse goederen en genoegens na te streven en het begaan van zonden te vermijden; voor zondaars wachten de verschrikkingen van de hel.

In plaats daarvan moet hij zich wijden aan het nastreven van de werkelijke christelijke deugden. Alleen zij die in hun aardse bestaan zondevrij zijn, kunnen het Koninkrijk Gods deelachtig worden. De memento mori-gedachte wordt o.m. uitgedragen in de, Tot deze stervensthematiek behoren ook de thema’s en,

Lit : W. Kaiser, ‘Das Memento Mori, Ein Beitrag zum sozialgeschichtlichen Verständnis der Gleichheitsforderung’ in Euphorion 68 (1974), p.337-370 • G.S. Williams, The vision of death. A study of the ‘Memento Mori’ expressions in some Latin, German and French didactic texts of the 11th and 12th centuries (1976) • A.

Vanantgaerden (red.), ‘Anatomie des vanités = Anatomie der ijdelheden’ in Le cabinet d’Érasme 6 (2008).

memento mori Algemeen letterkundig lexicon – DBNL

Wie heeft memento mori bedacht

Memento mori is een reflectie over onze sterfelijkheid en de kortstondigheid van het leven. Het is een Latijnse term die letterlijk vertaald wordt naar ‘gedenk te sterven’. Hoewel dit redelijk morbide klinkt, is het doel van deze reflectie juist om een beter mens te worden, om te zorgen dat we geen tijd meer verspillen, en om onafhankelijkheid te ontwikkelen van alle materiële zaken om ons heen.

1. De term memento mori is een historisch concept dat al in de oudheid te vinden is, maar voornamelijk bekend werd tijdens de middeleeuwen.
2. De herinneringen en reflecties die onderdeel zijn van memento mori gaan terug naar de werken van Socrates, die stelde dat filosofie niks anders is dan de ‘voorbereiding op de dood’.

Het is ook een veelvoorkomend thema bij Seneca, Marcus Aurelius, Epictetus en de andere stoïcijnen, die er regelmatig over schrijven. De grote bekendheid van deze term kwam echter pas in de middeleeuwen met het christendom dat, met de concepten van hemel, hel, en goddelijke verlossing, de dood dicht bij de mensen bracht.

Hoe schrijf je memento mori?

De oude spreuk memento mori roept de mens op te reflecteren op de eigen sterfelijkheid en de eindigheid van het leven. In het Latijn betekent memento mori letterlijk ‘Gedenk te sterven’ of ‘Denk eraan dat je moet sterven’. Kerkvader Tertullianus (ca.160-230) vermeldt in een van zijn geschriften hoe legerleiders in Rome met een zegekar triomftochten maken door Rome. Romeins mozaïek Dit in een poging de triomfator, ondanks alle eerbetuigingen die hij ontving, vooral nederig te houden. Tertullianus is overigens de enige auteur die dit kennelijke gebruik vermeld. De uitdrukking memento mori kwam men in de oudheid geregeld tegen.

• Oude filosofen gebruikten de oproep onder meer om mensen na te laten denken over hun eigen leven.
• Door na te denken over de eindigheid van het leven moest men bewuster gaan leven en minder tijd verspillen.
• Volgens sommigen gaat de oproep helemaal terug op Socrates, die stelde dat filosofie niks anders is dan de ‘voorbereiding op de dood’.

Er zijn ook Romeinse bekers bekend waarop de uitdrukking is terug te vinden. De Memento mori -gedachte heeft ook duidelijk zijn stempel gedrukt op de middeleeuwse kunst, Bekend zijn bijvoorbeeld muurschilderingen met dansende doden, sculpturen van lichamen in ontbinding en reliekhouders met lugubere inhoud.

Wat betekent sterven?

Sterven is het proces dat rechtstreeks voorafgaat aan de dood en is daarmee de laatste fase van het leven, Sterven is in algemene zin een proces dat aanduidt dat de levensfuncties van een levend wezen wegvallen tot het stadium van de dood is bereikt.

Waar denk je aan bij het woord sterven

Met sterven bedoelt men de overgangsperiode tussen leven en dood. Het sterven is iets dat plotseling kan gebeuren of dagen kan duren. Het stervensproces kan eenvoudig en vredig verlopen en gewoon als gevolg van uitputting intreden, of een moeilijke strijd kosten en met pijn en angst gepaard gaan.

Waar kan ik Memento zien?

Memento – Kijk nu online bij Pathé Thuis.

Wat betekent memento mori en Carpe diem

Memento mori – Wikipedia, 1630, De Heilige, 1521, Memento mori is een zin die traditioneel wordt vertaald als Gedenk te sterven of Denk eraan te sterven, Vrijere vertalingen zijn Bedenk dat u sterfelijk bent of Denk aan je eigen sterfdag, Het is het van de,

De spreuk komt al voor op zilveren, meldt dat tijdens een triomftocht door een slaaf achter de triomfator op zijn zegewagen stond die hem in het oor fluisterde “Respice post te! Hominem te memento!” ( Kijk achter je! Bedenk dat je slechts een mens bent! ), om te voorkomen dat de triomfator zich verheven zou voelen, waar de Romeinen “als de dood” voor waren (zie ook ).

Dit verhaal wordt echter door geen enkele oudere schrijver bevestigd. Het memento mori ligt dicht bij een ander Latijns thema, het (pluk de dag). In de middeleeuwen dacht men meer aan het memento mori (denk eraan dat je op een dag gaat sterven en dat je voor het aangezicht van God zal verschijnen).

Wat is de betekenis van memento mori?

Memento mori in middeleeuwse kunst Op Allerheiligen, 1 november, duikt MA () diep in de verbeelding van de dood in deze middeleeuwse horror-voorstellingen en gaat ze op zoek naar de onderliggende ideeën over dood en sterven en de betekenis van deze macabere kunst. Sanne Frequin MA Memento mori (gedenk te sterven) heeft zijn stempel gedrukt op de middeleeuwse kunst. De muurschilderingen met dansende doden, sculptuur van lichamen in ontbinding en de meest prachtige en kostbare reliekhouders met hun lugubere inhoud zijn onlosmakelijk verbonden met de dood en de hoop op een beter leven in het hiernamaals. : Memento mori in middeleeuwse kunst

Waar komt pluk de dag vandaan?

Waar komen spreekwoorden vandaan? Van een bonte kraai tot oude koeien – het Nederlands kent honderden spreekwoorden. Wat ze betekenen, weten we meestal wel. Maar waar komen ze eigenlijk vandaan? De vele tegeltjeswijsheden, clichés en waarheden als koeien die de Nederlandse taal rijk is, gaan vaak al honderden of zelfs duizenden jaren mee.

Soms raakt er eentje in de vergetelheid, soms komen er weer nieuwe bij. Maar of ze onze taal nu al lang sieren of niet, achter al deze spreekwoorden schuilt een verhaal. Want waarom mogen we een gegeven paard niet in de bek kijken? En wie zegt dat oog om oog, tand om tand is? Tijd om oude én nieuwe koeien uit de sloot te halen.

Achterhaalde spreekwoorden Spreekwijzen vertolken wat in een bepaalde periode als verstandig wordt gezien. Dat maakt dat ze soms beperkt houdbaar zijn. Inmiddels achterhaalde Nederlandse wijsheden als ‘wie de roede spaart, haat zijn kind’ en ‘waar broeken spreken, moeten rokken zwijgen’ worden bijvoorbeeld nauwelijks meer gebruikt.

• Wat maakt een spreekwoord tot een spreekwoord? ‘Een spreekwoord is niet altijd een waar woord’, is een Nederlandse spreekwijze.
• En zo is het maar net: spreekwoorden geven uiting aan een bepaalde waarheid of levenswijsheid, maar hoeven het niet per se bij het juiste eind te hebben.
• Een spreekwoord is een korte, algemeen bekende zin van het volk, die wijsheid, waarheid, moralen en traditionele opvattingen omvat, op een metaforische en gedenkwaardige manier”, verklaart Wolfgang Mieder, professor aan de Universiteit van Vermont.

Mieder is expert op het gebied van de paremiologie, de studie van spreekwoorden en zegswijzen, en schreef talloze boeken en artikelen over dit onderwerp. “Een spreekwoord vervult de menselijke behoefte om ervaringen en observaties samen te vatten in kant-en-klare opmerkingen”, stelt hij.

• Anders dan een uitdrukking, zegswijze of gezegde, is zo’n opmerking verpakt in een volledige zin.
• Deze zin staat steevast in de tegenwoordige tijd en kan niet van vorm veranderen.
• Wereldkennis De meeste tegeltjeswijsheden hebben betrekking op een klein en lokaal deel van het dagelijks leven.
• Uit de totale verzameling gangbare spreekwoorden in een taal kun je dan ook niet bepaald een heersende moraal opmaken.

“Er zijn spreekwoorden voor elke denkbare context, en dus zijn ze zo tegenstrijdig als het leven zelf,” aldus Mieder. Zo heeft ‘brutalen hebben de halve wereld’ net zo goed een plekje in ons spreekwoordenboek als ‘met de hoed in de hand komt men door het ganse land’.

Toch betekent dat niet dat spreekwoordelijke kennis altijd per plaats verschillend is. Wanneer we spreekwoorden uit allerlei talen en culturen met elkaar vergelijken, blijken ze vaak juist gemeenschappelijke inzichten uit te drukken. Ze kunnen afzonderlijk van elkaar zijn ontstaan, of dezelfde bronnen hebben.

“Net als raadsels, grappen of sprookjes, komen spreekwoorden niet uit de lucht vallen” Een goed begin is het halve werk Maar wie of wat zijn die bronnen dan? “Net als raadsels, grappen of sprookjes, komen spreekwoorden niet uit de lucht vallen,” stelt Mieder.

Volgens hem begint een spreekwoord altijd, bewust of onbewust, bij een zin of uitspraak van één persoon. Als deze zin elementen van waarheid en wijsheid bevat en voldoet aan andere spreekwoordelijke kenmerken (zoals rijm en alliteratie), blijft hij mogelijk hangen, wordt voor het eerst in een kleine familiekring gebruikt, vervolgens in een dorp, in een stad, een regio, een land, een continent – en vindt ten slotte zijn weg naar de rest van de wereld.

Zeker bij oude wijsheden is het alleen erg moeilijk, zo niet onmogelijk, om te achterhalen wie een spreekwoord voor het eerst heeft bedacht. Grieks-Romeinse wijsheid
 Hoewel van de meeste spreekwoorden de eigenlijke bedenkers dus onbekend blijven, kunnen we op basis van een tijdsinschatting wel andere bronnen aanwijzen.

Naast plaatselijk ontstane spreuken die deel uitmaken van een lokaal of regionaal repertoire, onderscheidt Mieder vier grote bronnen van spreekwoorden die in identieke bewoordingen in de meeste Europese talen zijn opgenomen. Als eerste noemt hij Latijnse spreuken uit de Klassieke Oudheid, met de kanttekening dat sommige spreuken mogelijk nog veel ouder zijn dan hun eerste gevonden vermelding doet vermoeden.

Veel bekende Europese spreekwoorden werden, voor zover we weten, voor het eerst gebruikt door de Romeinen, maar het Latijn was het medium van talloze Griekse zinnen die daarvoor al bestonden. Mogelijk zijn ze bedacht door onbekende filosofen of zijn het delen van historische verslagen, oude orakels, mythes en fabels. Een gegeven paard hoor je niet in de bek te kijken. Zo dacht men er in de Oudheid al over. Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. In het Latijn: ‘noli equi dentes inspicere donoti’ (‘de tanden van een gegeven paard moet je niet inspecteren’). Het gebit van een paard laat zien hoe oud het dier ongeveer is.

Handig natuurlijk als je er één wilt kopen, maar niet heel beleefd als je er één krijgt, vonden ze in de Oudheid. Blaffende honden bijten niet. Een bange hond blaft meer dan hij bijt, is de gedachte achter deze wijsheid. Misschien maar beter om ‘m niet echt op waarheid te testen Pluk de dag. In het Latijn: ‘carpe diem’.

Deze spreuk is terug te voeren naar de Romeinse dichter Horatius. Vrij vertaald schreef hij: ‘pluk de dag, maak zo min mogelijk staat op de volgende’. De Nederlandse versie ‘pluk de dag’ is een vertaling van Louis Couperus. Eén zwaluw maakt nog geen zomer.

Dit spreekwoord is ontleend aan de Griekse fabeldichter Aesopus. Het verhaal gaat over een man die de eerste zwaluw ziet, daardoor denkt dat het lente wordt en vervolgens zijn jas verkoopt. Maar de zwaluw maakt hem blij met een dooie mus: het wordt koud, de zwaluw vriest dood en de man wacht bijna hetzelfde lot.

De volgende keer denkt hij dus wel twee keer na Varianten hierop zijn ‘één bonte kraai maakt nog geen winter’, ‘één ooievaar maakt nog geen zomer’ en ‘één spreeuw maakt nog geen lente’. Desiderius Erasmus Erasmus De Rotterdamse geleerde Desiderius Erasmus speelde een grote rol in de verspreiding van wijsheden zoals deze. In zijn werk ‘Adagia’ (1500) verzamelde hij duizenden Grieks-Latijnse spreuken en citaten. “Erasmus is degene die de klassieke Griekse en Latijnse spreekwoorden in alle landstalen van Europa heeft helpen verspreiden,” zegt Mieder.

Ik zou niet veel van mijn vergelijkend onderzoek kunnen doen zonder zijn bijdrage. Hij was één van de grootste denkers van de zestiende eeuw en had een ongelooflijke invloed.” De collectie van Erasmus werd gebruikt door de humanisten van zijn tijd. De spreekwoorden werden ingezet voor educatieve doeleinden, verwerkt in literatuur en door middel van vertaling in de volkstaal opgenomen.

Waarheden uit de Bijbel De tweede grote bron van Europese spreekwoorden die Mieder herkent, is de oude Latijnse wijsheidsliteratuur die in de Bijbel en andere religieuze teksten werd verwerkt. De Bijbel had, als één van de meest vertaalde en gelezen boeken, een grote invloed op de verspreiding van spreekwoorden. De Bijbel: ook een bron van spreekwoorden. Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in. Je zult zelf slachtoffer worden, wanneer je iemand probeert te bedriegen, aldus verschillende Bijbelteksten. De ‘kuil’ in deze zin kan zowel verwijzen naar een valkuil om grote dieren in te vangen, als naar het gegeven van ‘iemand in de val lokken’.

Wie wind zaait, zal storm oogsten. Leert ons eenzelfde wijze les: als je onrust veroorzaakt, zal je daar zelf de dupe van worden. Oog om oog, tand om tand. Dit spreekwoord stamt uit een fragment uit de Bijbel over vergelding van misdaden: ‘() zult gij geven leven voor leven, oog voor oog, tand voor tand, hand voor hand, voet voor voet, blaar voor blaar, wond voor wond, striem voor striem’.

De Engelsen hebben er een rijmpje over: ‘measure for measure, tit for tat: if you kill my dog, I’ll kill your cat.’ Da’s klare taal, toch? “Maar,”, zo stelt Mieder, “in de vertolking van Bijbelse wijsheden lag het deels aan de vertaler of een spreuk in de beoogde taal pakkend genoeg werd.” Dat was niet altijd het geval.

Middeleeuwse wijsheid De derde bron bestaat volgens Mieder uit de rijke schat aan Latijnse wijsheden uit de Middeleeuwen. Een greep uit deze spreuken:

Je moet het ijzer smeden als het heet is. Bekende varianten zijn: ‘men moet hooien als de zon schijnt’ en ‘je moet zeilen als de wind waait’. Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel. In het Middelnederlands uit de veertiende eeuw: ‘alse de catte es van huus, dat dan rincleert de muus’ (‘als de kat van huis is, dan is de muis uitgelaten’).

Ook hier bestaan varianten op: ‘als het hek van de dam is, lopen de varkens in het koren’ of ‘als het hek van de dam is, lopen de schapen de wei uit’. Lege (of: holle) vaten klinken het hardst. Geef je een schop tegen een leeg vat, dan maakt dat veel meer herrie dan wanneer je dat doet tegen een vol vat.

Dit symboliseert de betekenis van dit spreekwoord: domkoppen en leeghoofden hebben veel meer praatjes dan verstandige mensen. De kleren maken de man. Ook in de Middeleeuwen werd je beoordeeld op je uiterlijk, dus deed je er goed aan je netjes te kleden. Ook Benjamin Franklin heeft een spreekwoord op zijn naam staan. Spreekwoordelijk leenstelsel Niet alleen de klassieke, Bijbelse en Middeleeuwse Latijnse spreuken werden in de eigen taal vertolkt. Europese landen ‘leenden’ ook andere spreekwoorden van elkaar, die woord-voor-woord werden vertaald.

De vierde, laatste en meer recente grote bron van gemeenschappelijke Europese spreekwoorden die Mieder noemt, sluit aan bij dit fenomeen. Waar het Latijn ooit diende als de overkoepelende taal (‘lingua franca’) van Europa, was die rol vanaf de 20e eeuw voor het Engels weggelegd. Engelse woorden werden en worden vaak geleend door andere talen, in originele vorm of vertaald, en dat geldt ook voor spreekwoorden.

Zo zijn de volgende Anglo-Amerikaanse spreuken ook in het Nederlands spreekwoordenboek te vinden: No news is good news. ‘Geen nieuws, goed nieuws’. Time is money. ‘Tijd is geld’. Deze spreuk werd bedacht door de Amerikaanse wetenschapper en politicus Benjamin Franklin in de 18e eeuw en is wereldwijd bekend.

• A picture is worth a thousand words.
• Één beeld zegt meer dan duizend woorden’.
• An apple a day keeps the docter away.
• Een appel per dag houdt de dokter weg’.
• Beide versies zijn gangbaar in het Nederlands.
• Lang voor de Tweede Wereldoorlog werden Britse en Amerikaanse wijsheden al ‘leenvertaald’.
• Na het einde van de oorlog nam dit nog eens flink toe, toen de Verenigde Staten als een grote politieke, economische en culturele speler een nauwere band kreeg met Europa en andere landen.

De Amerikaanse ‘way of life’ drong langzaam door in verschillende samenlevingen. “De Engelse taal werd het communicatiemiddel dat de wereld bindt,” aldus Mieder. De favoriet van Mieder Spreekwoordenexpert Wolfgang Mieder: “Het Amerikaanse spreekwoord ‘different strokes for different folks’ (vrij vertaald: iedereen heeft zijn eigen manier om dingen aan te pakken) is mijn favoriet, omdat het mensen niet zegt wat ze wel of niet moeten doen, zoals zoveel spreekwoorden.

Het spreekwoord erkent dat mensen verschillen en dat we tolerant moeten zijn naar elkaar. Het is in die zin een bevrijdende spreuk, maar zoals ik altijd tegen mijn studenten zeg, het betekent niet dat je maar kunt doen en laten wat je wilt. Ethisch gedrag, wederzijds respect en eerlijke behandeling zijn deel van deze vrijheid.

De spreuk is ontstaan onder de Afro-Amerikaanse bevolking en de eerste vermelding ervan dateert uit 1945.” Herkomst van moderne spreekwoorden Tot zover de geschiedenis van oudere wijsheden. Hoe zit het eigenlijk met nieuwe spreekwoorden? “Elke groep mensen die je maar kunt bedenken – bijvoorbeeld studenten, dokters of voetballers – kunnen eigen spreekwoorden bedenken”, zegt Mieder.

Dat maakt het soms moeilijk om moderne spreekwoorden te herkennen: er is onderzoek onder verschillende groepen nodig om ze te vinden. Maar ze worden zeker wel gemaakt.” Daarnaast kunnen spreekwoord-achtige leuzen in de tijd van massamedia snel uitgroeien tot volwaardige wijsheden. Mieder: “Zinnen uit boeken en liedjes, advertentieslogans, bumper stickers, boektitels, T-shirt inscripties en headlines kunnen bijvoorbeeld allemaal in spreekwoorden veranderen.” Zoals deze slagzinnen annex spreekwoorden: What happens in Vegas, stays in Vegas.

Deze spreuk werd bedacht als advertentieslogan in 2002 om toeristen naar Las Vegas te trekken. Don’t worry, be happy. Aldus de olijke titel van een popliedje van Bobby McFerrin uit 1988, die ook in Nederland een bekende leus werd. Big brother is watching you.

Wie kent ‘m niet, dit citaat uit de roman ‘1984′ van George Orwell? Life is like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get. Deze zin werd in Nederland populair door de film ‘Forrest Gump’ uit 1994, net als de spreuk Shit happens, You’ll never walk alone. Dit spreekwoord is ontleend aan het gelijknamige lied van Richard Rogers en Oscar Hammerstein, en werd in Nederland vooral populair door de cover van Lee Towers.

Ook ontstaan moderne spreekwoorden op basis van bewust bedachte persoonlijke wijsheden en uitingen over de beproevingen van het leven, zoals bepaalde lijfspreuken, motto’s en stelregels. Bovendien komt het voor dat bestaande spreekwoorden expres worden aangepast, waardoor de betekenis anders wordt.

1. De aangepaste spreuk kan vervolgens eveneens weer verworden tot een nieuw spreekwoord.
2. En hoewel het niet altijd van belang is wie de geestelijk vader of moeder is van moderne spreekwoorden, kan er meestal wel worden achterhaald wie ze verzonnen heeft en wanneer.
3. Un je zelf een spreekwoord maken? Het zou toch wat zijnje eigen spreuk tussen alle andere wijsheden in het spreekwoordenboek! Zou dat kunnen? Met andere woorden: kun je zelf ook een spreekwoord uitvinden? “Iedereen kan een zin maken die een waarheid bevat en klinkt als een spreekwoord,” stelt Mieder.

“Maar dan ben je er nog niet: de spreuk heeft elementen nodig die er een écht spreekwoord van maken. Hij moet in omloop zijn onder het volk. Mensen moeten hem accepteren en regelmatig herhalen. Zowel verbaal als schriftelijk.” En dat gebeurt niet zo één-twee-drie: “Spreekwoord-achtige leuzen kunnen in de huidige tijd van computers en internet in luttele seconden de wereld over reizen.

Maar blijven ze dan hangen? Als je kijkt naar de creatie van spreekwoorden door de eeuwen heen, kun je zien dat het mogelijk tientallen jaren of zelfs eeuwen duurt voordat een spreuk de status van een spreekwoord heeft bereikt.” Zelf heeft Mieder in ieder geval nog geen bewust bedachte spreekwoorden op zijn naam staan.

“Maar wie weet, misschien blijft een van de kleine aforismen die ik altijd aan mijn studenten vertel wel hangen!” Het is volgens hem dan ook niet onmogelijk om zelf een spreekwoord uit te vinden: “Als de zin een algemeen belang bevat en goed geformuleerd is, zou deze met een beetje geluk geaccepteerd kunnen worden door andere mensen.” Tijd dus om een poging te wagen. Dit door Marloes Zandbergen bedachte spreekwoord is toch een blijvertje? Zal deze het spreekwoordenboek halen? Zeg nooit nooit. De tijd zal het leren! Marloes Zandbergen (1991) studeerde Culturele Antropologie en Journalistiek aan Universiteit Leiden en is altijd nieuwsgierig naar mensen, verhalen en achtergronden.

1. Ze verdiept zich graag in interessante onderwerpen waarmee ze haar eigen kijk op de wereld, en wellicht ook die van anderen, kan verbreden.
2. Interview met professor Wolfgang Mieder, Center for Research on Vermont, The University of VermontAalbrecht, H. (2003).
3. Al regent het varkens.De herkomst van Nederlandse spreekwoorden.

Den Haag: BZZTôH.Boon, T.d. (2006). Van Dale Modern Spreekwoordenboek. Elk nadeel heeft zijn voordeel en 2499 andere spreekwoorden. Utrecht/Antwerpen: Van Dale Lexicografie bv.Mieder, W. (2014). Behold the Proverbs of a People: Proverbial Wisdom in Culture, Literature, and Politics.

1. University Press of Mississippi.Mieder, W. (2014).
2. Origin of Proverbs. In H.
3. Hrisztova-Gotthardt, & M.A.
4. Varga, Introduction to Paremiology: A Comprehensive Guide to Proverb Studies (pp.39-56).
5. Warschau/Berlijn: De Gruyter Open Ltd.
6. Nissen, P. (2015).
7. Spreekwoordelijk waar.
8. Speling: Tijdschrift voor Bezinning, vol.67(3), pp.15-21.

Een community van : Waar komen spreekwoorden vandaan?

Wat betekent zo dom als het achtereind van een varken?

zo dom als het achtereind van een koe (varken) – de betekenis volgens Woordenboek van Populair Taalgebruik (18e eeuw) (inf.) erg, opgetekend in ‘De Gewaande Weuwenaar met het Bedroge Kermis-Kind. Blyspel’ (1709). Variant: achterste van een enz. Ook als scheldwoord: ‘wat een achtereind van een (koe)’.

• Hij is zoo dom als een,
• Hij is zoo dom als ‘t achtereinde van een koe, Gron.- en Z.-Vlaamsch.
• De Taalgids.
• Jaargang 8.1866) • “Hij is zoo dom ais het achtereind van een varken”, luidt een bekende spreekwijze.
• De Graafschap-bode, 16/01/1933) • ‘Die kerel,’ schaterde hij, ‘is zo stom als het achtereind van een koe!’ (Anne de Vries: Reis door de nacht.1951) • Na de navolgers van James Bond komen nu steeds meer parodisten opdraven: Derek Flint, Matt Helm en nu dan James Tont.

Het is een Italiaans produkt over een Engelse geheim agent, die weliswaar evenveel van de vrouwtjes houdt als de echte Bond, maar voor het overige zo stom is als het bekende achtereind van een varken. (Tubantia, 29/04/1967) • Oude vrekken waren het en nog stommer dan het achtereind van een varken.

(Frans Kellendonk: Bouwval.1977) • (Riemer Reinsma: Verklarend synoniemenwoordenboek.1988) • Hij is van een platvloersheid zoals ik nooit eerder heb meegemaakt, een vuil-bekkende neuspeuteraar die constant winden laat, bovendien zo stom als het achtereind van een varken. (Sytze van der Zee: Potgieterlaan 7.1997) • Advocaat kunnen worden omdat je vader het ook al was en later nog meer gro-te sier voeren omdat je schoonvader de burgemeester is.

En zelf zo dom als het achtereind van een varken zijn. (Herman Brusselmans: Het einde van mensen in 1967.1999) • Wat een achtereinden van varkens Ping en Ling zijn. Je opvrijen kunnen ze niet eens, laat staan je kanon een schot laten afvuren!” (Lulu Wang: Be-dwelmd.2004) • Wij zijn nog dommer dan het achterste van een ezel.